Ostatnio w waszym domu atmosfera jest napięta. Nastolatek wciąż chodzi niezadowolony. Co gorsza wszystko skupia się na tonie. Niegrzeczne odzywki, ciągłe zarzuty i ostre riposty pod twoim adresem są na porządku dziennym. Myślisz – taki wie, trzeba poczekać… Absolutnie! W ten sposób nie możecie ze sobą rozmawiać.

AGRESJA? CO TO MOŻE OZNACZAĆ?
Nagła zmiana zachowania twojego dziecka ma swoje powody. Spróbuj je poznać, a zdecydowanie łatwiej się z nim uporasz.
Walczę o swoje. Nastolatek szuka swojej tożsamości. Precyzują się jego poglądy, zainteresowania, gusty. Tak już jest od pokoleń, że zwykle są one przeciwstawne do tego co sądzą dorośli. Różnicę zdań twój syn czy córka manifestują bez ogródek.
Zauważcie mnie. Każde dziecko w wieku dojrzewania przeżywa różne rozterki, wpada w kompleksy, często obniża się jego poczucie wartości, ma kłopoty w szkole. Rodzice nie zawsze to dostrzegają. Wychodzą z założenia, że coraz bardziej niezależnie i samodzielne dziecko nie potrzebuje ich uwagi jak dawniej. Potrzebuje! Krzyk i arogancja, to często jedyny sposób zwrócenia na siebie uwagi.

W TEN SPOSÓB NIE MOŻNA ROZMAWIAĆ
Pierwszą reakcją na opryskliwe zachowanie powinien być twój zdecydowany sprzeciw. Kiedy choć raz niegrzeczne słowa puścić mimo uszu, bądź pewna, że usłyszysz je wkrótce ponownie.
Daj do zrozumienia, że nie życzysz sobie, by dziecko niegrzecznie się do ciebie odniosło („Nie lubię, kiedy tak mówisz”, „Proszę, abyś nie zwracał się do mnie w taki sposób”). Powiedz to spokojnie, ale stanowczo. Twój krzyk doleje tylko oliwy do ognia.
W żadnym przypadku nie spełniaj żądań dziecka wyraźnych niegrzecznych czy wręcz wulgarnym tonem. Nastolatek musi zdać sobie sprawę, że tą drogą nic u ciebie nie wskóra!

ZROZUMIEĆ UCZUCIA DZIECKA
Twój sprzeciw wobec niegrzecznego zachowania nastolatka, to ważny, ale dopiero pierwszy krok. Gdy poprzestaniesz za nim, dziecko z pewnością odniesie wrażenie, że liczą się tylko twoje uczucia, a jego nie. Oto twój dalszy plan postępowania.
Gdy emocje opadną, zapytaj dziecko: „Dlaczego tak krzyczałeś”, „Co było przyczyną twojego zachowania”. Zaproponuj rozmowę o tym co się stało.
Cierpliwie wysłuchaj dziecka. Być może cos je irytuje, może ma problemy w szkole, a może chciałoby mieć więcej swobody? Pamiętaj! Za każdą agresją coś się kryje. Spróbuj dowiedzieć się co trap młodego człowieka. Koniecznie daj mu do zrozumienia, że traktujesz go poważnie.
Zastanów się jak pomóc mu rozwiązań jego problemy. Może nadszedł czas na nowe przywileje? Arogancja nastolatków często bierze się stąd, że rodzice traktują swoje dorastające dziecko jako… malucha.
Dowiedz, ze chciałabyś, aby dziecko zwracało się do ciebie z szacunkiem. Sama też przestrzegaj tej reguły. Dodaj, że opryskliwy ton zaprzepaszcza porozumienie między wami, na którym bardzo ci zależy.