Ten jeden z największych konfliktów zbrojnych w dziejach ludzkości zaczął się w Polsce. Wrogo nastawieni do nas Niemcy zaatakowali wtedy nasz kraj. Polacy nie mogąc doczekać się reakcji ze strony swoich przyjaciół przez długi czas musieli samodzielnie stawiać opór agresorowi.

1 września 1939 r., o godzinie 4:45, niemiecki najeźdźca zaczął ostrzeliwać pozycje na położonym w Gdańsku półwyspie Westerplatte. Pierwsze strzały padły z pancernika Schleswig-Holstein.

Dzięki bohaterskiej postawie Polaków, którzy dysponowali zdecydowanie mniejszymi siłami niż wróg, Westerplatte pozostało niezdobyte przez siedem dni. Obrona Westerplatte przez polskich żołnierzy pozostaje jednym z najbardziej bohaterskich wyczynów, które miały miejsce w czasie II wojny światowej.

Pomimo tego, że twierdza była przygotowana, by stawiać opór przez 6-12 godzin, nasi rodacy odpierając atak najeźdźcy przez tydzień, dokonali rzeczy – wydawałoby się – niemożliwej.

Wspaniałą postawą wsławili się też nasi rodacy, którzy podjęli się obrony Poczty Polskiej. Tego samego dnia, którego zaatakowane zostało Westerplatte, Niemcy postanowili napaść też na najważniejszy polski urząd w Gdańsku.

Ponad 180 znakomicie uzbrojonych przedstawicieli oddziałów wroga postawiło sobie za cel zniszczenie symbolu polskości. Niemcy nie spodziewali się, że najpierw przyjdzie im się zmierzyć z polskimi patriotami, którzy gotowi byli poświęcić życie za ojczyznę. 55 pracowników Poczty Polskiej, pomimo tego, że miało bardzo słabe uzbrojenie, dało popalić najeźdźcy i dzielnie broniło urzędu do samego wieczora.

We wrześniu 1939 r. nie tylko Niemcy zaatakowali nasz kraj. 17 września wróg nadszedł też z drugiej strony. Żołnierze ze Związku Radzieckiego, działając na mocy umowy podpisanej wcześniej z Niemcami, również napadli na Polskę, zadając nam cios w plecy.