Relikwie tez są dziś bardzo cenne dla wszystkich, biorąc pod uwagę, że ciało błogosławionego Biskupa zostało spalone w Dachau. Przed Mszą Świętą, dyrektor Muzeum Diecezjalnego pokazał delegacji z Krotoszyna zgromadzone muzealne eksponaty wraz z częścią dedykowaną bł. biskupowi Michałowi Kozalowi.

Wśród pamiątek nie zabrakło fotografii krotoszyńskiego kościoła wraz z chrzcielnicą. Dla wiernych z Krotoszyna i dla samego kościoła pw. św. Jana Chrzciciela, który już jest Bazyliką Mniejszą to ważne relikwie bowiem należą do osoby szczególnej, która zapisała się olbrzymią wiarą w tragicznej historii narodu polskiego.

Michał Kozal (ur. 25 września 1893 w Nowym Folwarku, zm. 26 stycznia 1943 w Dachau) – polski duchowny, prezbiter, biskup pomocniczy włocławski (1939-1943), męczennik oraz błogosławiony Kościoła katolickiego. Pochodził z małej wielkopolskiej wsi Nowy Folwark w powiecie krotoszyńskim, z rodziny rolników Jana i Marianny z domu Płaczek. Ojciec był początkowo robotnikiem najemnym, a później folwarku należącego do Tomasza Bieńka. W 1888 poślubił on wdowę Mariannę, która z pierwszego małżeństwa miała pięcioro dzieci. Michał Kozal miał łącznie sześcioro rodzeństwa. Brat Wojciech brał udział w powstaniu wielkopolskim, a następnie w wojnie polsko – bolszewickiej, w której poległ pod Grodnem w 1920 roku.

25 kwietnia 1941 umieszczono go w wydzielonym dla księży i osób duchownych specjalnym bloku 28 znajdującym się w obozie koncentracyjnym się w obozie koncentracyjnym w Dachau. Biskup podobnie jak wszyscy księża otrzymał nr obozowy 24544 oraz pasiak z czerwonym trójkątem, oznaczającym więźnia politycznego.

W obozie w wyniku wycieńczenia i głodu zapadł na tyfus. 17 stycznia jego stan znacznie się pogorszył i skierowano go do obozowego rewiru dla chorych. 26 stycznia 1943 pielęgniarz Józef Sniess dał mu w rękę śmiercionośny zastrzyk z fenolu mówiąc „In Ewigkeit” (po. „Na wieczność”). Zastrzyk spowodował śmierć biskupa. Cztery dni później 30 stycznia ciało zostało spalone w obozowym krematorium.

14 czerwca 1987 został beatyfikowany w Warszawie podczas mszy świętej, przez papieża Jana Pawła II podczas jego pielgrzymki do Polski.