Gdy zmarł w wieku 78 lat w Boże Narodzenie, w mieście Las Vegas na znak żałoby wygaszono wszystkie światła. Dean Martin, legenda kina, amerykański aktor i utalentowany pieśniarz. Naprawdę nazywał się Dino Paul Crocetti i był synem włoskich emigrantów. Szkołę rzucił, gdy miał 15 lat. Został bokserem o pseudonimie Kid Crochet. Zarabiał też na życie jako krupier i pracownik stacji benzynowej.

Był wysoki (180 cm wzrostu), przystojny. Nic dziwnego, że gdy znalazł się w Hollywood, szybko został zauważony. Okazało się, że ma talent aktorski i wokalny. Debiutował w filmie „My Friend Irma”, gdzie zagrał z Jerrrym Lewisem. Wystąpili razem w 16 filmach, tworząc – kochany przez widzów – duet komediowy, ochrzczony mianem „małpka i kataryniarz”. Po 10 latach każdy z nich poszedł swoją drogą.

Uroda, wdzięk, powodzenie u kobiet i niestronnie od whisky sprawiły, że prasa przypięła mu łatkę alkoholika i kobieciarza. Te swoje przywary ośmieszała pastiszową rolą Dino Martini w filmie „Pocałuj mnie, głuptasie”. Żonaty był trzykrotnie. Najdłużej, bo 23 lata, był ze swoją drugą żoną Jeanne Riegger. Mieli trójkę dzieci. W 1987 roku Deana dotknęła osobista tragedia, jego syn Dean Paul zginął w katastrofie lotniczej.

Za najlepszą i najważniejszą rolę filmową Martina uważa się postać Dude’a w westernie „Rio Bravo”. Tam Dean śpiewał słynną balladę „My Riddle, My Ponny, and Me”. A śpiewać umiał. Często występował na estradzie nocnych klubów z przyjacielem Frankiem Sinatrą. W latach 1965-1974 miał własny program telewizyjny „Dean Martin Show” (nagroda Złoty Glob), zapraszał do niego największe amerykańskie gwiazdy kina i estrady. Stworzyli niezapomniane kreacje, a Martin wylansował przeboje, m.in.: „Mambo Italiano”, „Volare”, „Blue Moon”, „Memories Are Made Od This”.

W 1993 roku zdiagnozowano u niego raka. Zmarł dwa lata później. 7 czerwca mija 100. rocznica urodzin Deana Martina.