15 czerwca 2019 zmarł w Krotoszynie Włodzimierz Łybacki, wieloletni nauczyciel języka polskiego w I Liceum Ogólnokształcącym im. Hugona Kołłątaja.

Urodził się 24 lutego 1942 r. w Jutrosinie (pow. rawicki). Tam ukończył szkołę podstawową, a następnie w 1957 r. kontynuował naukę w krotoszyńskim liceum. W 1961 r. rozpoczął studia na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu na Wydziale Humanistycznym. Kształcenie ukończył w 1966 r. i z dyplomem magistra filologii polskiej rozpoczął pracę w Zespole Szkół technicznych w Lesznie.

W 1970 r. przeniósł się do Krotoszyna podejmując pracę nauczyciela języka polskiego w swojej macierzystej szkole. Pozostawał tu w aktywności zawodowej przez 32 lata, do przejścia na emeryturę w 2002 r. Bogata wiedza i swoboda funkcjonowania w znanym sobie środowisku szybko pozwoliły na rozwój Jego talentu pedagogicznego. Wkrótce stał się nauczycielem znanym, lubianym i powszechnie szanowany. W liceum był przede wszystkim polonistą i tylko przez krótki czas prowadził wykłady z religioznawstwa.

Rozbudzał zainteresowania młodzieży literacką narodową i językiem ojczystym, inspirował do kształcenia się w kierunkach filologicznych, chętnie przyjmował studentów na praktyki. Wzorowo wypełniał obowiązki wychowawcy troszcząc się o wychowanie patriotyczne uczniów i krzewienie idei wartości uniwersalnych.

Zadbał o swoje doskonalenie zawodowe. Na poznańskim uniwersytecie ukończył przedmiotowe studia podyplomowe, sięgał do najwyższych poziomów awansów zawodowych. W latach 70. miał tytuł ówczesnego profesora szkoły średniej, a w latach późniejszych był nauczycielem dyplomowanym.

Wyróżniała go niezwykła wrażliwość na język. W środowisku liceum cieszył się opinią wyjątkowego estety czuwającego nad poprawnością wypowiedzi wychowanków i innych osób w otoczeniu. Zawsze liczyliśmy się z Jego opinia, gdy recenzował nasze wypowiedzi, wystąpienia czy też pisemne formy wyrażania myśli.

Znacząca była Jego pozycja w radzie pedagogicznej. Przez wiele lat pełnił funkcję przewodniczącego zespołu nauczycieli humanistycznych. Zawsze potrafił zajmować racjonalne stanowisko w sprawach merytorycznego funkcjonowania szkoły, imponował rozwagą w chwilach ważnych, przełomowych wydarzeń. W działaniach dla dobra liceum pomagał w organizowaniu wsparcia.

Należał do Związku Nauczycielstwa Polskiego i później do nauczycielstwa Solidarności. Za wzorową pracę nauczycielską był wielokrotnie wyróżniany i nagradzany. Po przejściu na emeryturę był nadal aktywny. Należał do Kołłątajowców, w Towarzystwie Miłośników i Badaczy Ziemi Krotoszyńskiej aktywnie działał w redakcji miejscowego rocznika „Krotoszyn i okolice”, był zaangażowany w spółdzielczości mieszkaniowej.

Znajoma, ale chlubna i zaszczytna była droga Jego życia. Nie omijały Go dramaty zdarzeń rodzinnych, które przyjmował z godnością i w głębokim smutku. W długotrwałej i ciężkiej chorobie ostatnich lat wspomagany był opieką medyczną oraz niezwykłą życzliwością i serdecznością najbliższej rodziny.