Urodzona 19 listopada 1934 roku w Gdyni. Z domu Ostoja, córka Stefana i Kazimiery z domu Parzysz. Ojciec kowal zatrudniony jako palacz na statku handlowym „Zagłoba” zginął 9lutego 1943 r. śmiercią marynarza, wraz z całą załogą, wożąc broń w konwojach przez Atlantyk z Anglią do Nowego Jorku. Po zajęciu Gdyni-Orłowa w 1939 r. przez Niemców, rodzina została wysiedlona. Matce Marii udało się dzięki polskim kolejarzom przejechać do poznańskiego, gdzie we wsi Czeszewo, powiat Września, przebywała u babki do maja 1945 r. Po wojnie przeprowadziły się do Krotoszyna. Zaczęła chodzić do szkoły z opóźnieniem. Komisja zakwalifikowała ją do szkoły trzeciej Publicznej Szkoły Powszechnej im. Królowej Jadwigi nr 2 w Krotoszynie, gdzie skończyła w roku szkolnym 1947-48 klasę piąta. Od września 1948 r. została przeniesiona wskutek reorganizacji do Szkoły Ogólnokształcącej Stopnia Podstawowego nr 4 w Krotoszynie, którą ukończyła w maju 1950 r. Przez następne cztery lata 1950-54 uczyła się w Szkole Ogólnokształcącej stopnia licealnego w Krotoszynie, w której zdała maturę i uzyskała świadectwo dojrzałości. W latach 1954-56 kształciła się i ukończyła wydział dzienny Studium Nauczycielskiego na wydziale matematyki i fizyki w Katowicach. Została zwolniona z nakazu pracy ze względu na ukończenia tegoż Studium z wynikiem bardzo dobrym i rozpoczęła studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Katowicach. Zrezygnowała jednak po dwóch miesiącach ze względów materialnych. Z dniem 1 lipca 1956 r. otrzymała nakaz pracy do Szkoły Podstawowej nr 36 w Katowicach, gdzie pracowała do 31 czerwca 1961 r. Od nowego roku akademickiego 1957/58 kontynuowała studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Katowicach, Studium Wieczorne, Wydział Fizyki. Studia ukończyła w 1961 r. W dniu 1 lipca obroniła pracę magisterską z fizyki. Wyszła za mąż 19 marca 1958 r. Mąż, Antoni Ciombor jest nauczycielem historii. 25 czerwca 1960 r. w Chorzowie urodziła się córka, Grażyna. Od 1 kwietnia 1961 r. przeniosła się do pracy w Liceum Ogólnokształcącym w Będzinie. Pracowała tam do 1 stycznia 1961 r. 12 września 1961 r. umarł jej mąż. Za zgoda władz oświatowych od 1 stycznia 1962 r. rozpoczęła pracę jako nauczyciel kontraktowy w Liceum Ogólnokształcącym w Krotoszynie, a od 1 września 1962 r. przeszła na etat jako nauczyciel fizyki. Na tym stanowisku pracowała od 31 września 1988 r., tj. do przejścia na emeryturę. W okresie 1 września 1988 – 31 września 1991 pracowała dalej w Liceum na pół etatu, a w roku następnym do 31 sierpnia 1992 w zmniejszonym wymiarze godzin. W okresie 1 września 1963 – 31 stycznia 1966 prowadziła wykłady z chemii i fizyki w Zasadniczej Szkole Medycznej w Krotoszynie. W czasie pracy zawodowej pogłębiała wiedzę metodyczną i przedmiotową na kursach z fizyki i astronomii: międzyokręgowym 3 lipca – 15 lipca 1967 r. w Toruniu, centralnym 2 września – 19 września 1971 r. w Nowym Sączu, centralnym rocznym 76/77 w Nowym Sączu, centralnym z astronomii 29 czerwca – 10 lipca 1981 r. w Katowicach, centralnym z elektromagnesu 4 lipca – 16 lipca 1983 r. w Nowym Sączu. W lutym 1987 r. uzyskała II stopień specjalizacji zawodowej w zakresie nauczania fizyki w Instytucie Kształcenia Nauczycieli we Wrocławiu. Z dniem 1 września 1972 r. Kurator Oświaty Szkolnego Poznańskiego powołał ją na stanowiska profesora szkoły średniej, a po zmianie przepisów w 1982 r., na nauczyciela mianowanego. Zainteresowanie pracą społeczną, kulturą ludowa i pracą krajoznawczą z młodzieżą zawdzięcza wychowawczyni z Liceum, poloniście, krajoznawcy – prof. Hieronimowi Ławniczakowi. Zainteresowania turystyczne w dużej mierze zawdzięcza imprezom organizowanym w latrach 1965-75 przez środowisko poznańskie, a szczególnie Mieczysławowi Duralskiemu. Do PTTK wstąpiła 14 maja 1962 r. Od wstąpienia należy nieprzerwanie do Koła Miejskiego przy Oddziale w Krotoszynie. 1 964 r. powstał w Krotoszynie  przy Oddziale Punkt Informacji Turystycznej, której została kierownikiem, pełniąc społecznie tę funkcję do 1972 r. W tym czasie zdobyła uprawnienia informatora turystycznego III klasy w 1965 r. i II klasy w 1967 r. Przez trzy kadencje, od 1967 r. do 1972 r., pełniła funkcję wiceprezesa Oddziału PTTK w Krotoszynie. Do stałych punktów pracy  z młodzieżą weszły organizowane od 1979 r. z jej inicjatywy – Krajoznawcze Zloty Młodzieżowe. Przez cztery kolejne Zloty była ich organizatorem i komandorem. Z jej inicjatywy odbył się też zlot krajoznawczy Aktywu PTTK miejscowych działaczy w 1971 r. na Trafarach. Po 1972 r. jej zainteresowania z pracy organizacyjnej przesunęły się w kierunku pracy z młodzieżą i pracy w Komisji Turystyki Pieszej. Na przestrzeni lat 1962-86 około 20 razy była kierownikiem, wychowawcą wakacyjnych obozów wędrownych, zwłaszcza w górach. Mottem jej działań było: „Idę w góry cieszyć się życiem”. W Komisji Turystyki Pieszej od 1979 r. była kierownikiem punktu weryfikacyjnego OTP w Krotoszynie. W latach 1971-72 była wiceprezesem d/s szkolenia ZW PTTK w Kaliszu, a w 1984-91 jej członkiem. W okresie 1971-81 była członkiem OKTP Poznań. W latach 1977-81 była członkiem Oddziału PTTK w Krotoszynie. Zdobyła szereg odznak turystyki kwalifikowanej m.in. dużą OTP w stopniu srebrnym (1969), „Za wytrwałość” w turystyce pieszej (1977), dużą GOT w stopniu złotym (1988). Uzyskała uprawnienia: Przodownika Turystyki Pieszej III stopnia (1967), II stopnia (1969), a w 1992 r. została mianowana Honorowym Przodownikiem Turystyki Pieszej. Posiada uprawnienia Przodownika GOT. Instruktorem Kształcenia Kadr została mianowana w 1977 r. Wykorzystała te uprawnienia w obsłudze zlotów, konkursów krajoznawczych, prowadziła wykłady na kursach organizatorów turystyki i przodowników turystyki pieszej  w Kaliszu. W latach 1962-72

Maria Ciombor zmarła 24 stycznia 2023 roku i spoczywa na cmentarzu przy ul. Lutyckiej w Poznaniu.