Podczas procesu spalania ulega zniszczeniu wierzchnia warstwa gleby, będąca jej najważniejszą częścią. Wypalanie traw zamiast podwyższyć wartość użytkową gleby obniża ją drastycznie. Ogień niszczy próchnicę, a powrót do stanu poprzedniego następuje po wielu latach. Natura potrzebuje czasu na odbudowanie struktury gleby i powrót w to miejsce organizmów glebowych wspomagających rozkład pozostałości roślinnych.

ŻYCIE GINIE
Ogień zabija ogromną ilość organizmów bytujący w wierzchnich warstwach gleby, które czasem trudno dostrzec, a których obecność jest kluczowa do prawidłowego funkcjonowania gleby. Śmierć ponoszą małe zwierzęta wspomagające ukształtowanie się prawidłowej struktury gleby i właściwości fizycznych jak np. dżdżownice. Giną mrówki, które będąc organizmami drapieżnymi pomagają w ograniczeniu owadów pasożytniczych oraz biedronki, które skutecznie walczą z mszycami. Pamiętać należy o poważnym zagrożeniu dla małych gadów i ssaków, a także gatunkach ptaków gnieżdżących się na ziemi, bądź w zaroślach. Śmierć mogą ponieść również gatunki chronione

ZAGROŻENIE
Mimo corocznych ostrzeżeń ludzie nadal wydają się być nieświadomi szkód jakie wyrządzają przyrodzie oraz zagrożenia jakie sprowadzają na siebie i innych ludzi. Wydawać by się mogło, że wypalanie traw jest łatwe do opanowania. Nic bardziej mylnego. Wysuszona trawa i pozostałości roślinne są łatwo palne, ogień może rozwinąć się w poważne zagrożenie. Najgorszym – w przypadku wypalania traw – jest przeświadczenie o kontroli nad spalaną powierzchnią oraz przekonanie o możliwości zareagowania we właściwym czasie. Ogień jest poważnym zagrożeniem, bowiem nie można za stały czynnik uznać wiatru. Każda silna zmiana kierunku wiatru może spowodować dalszy rozwój pożaru i rozprzestrzenianie go na pobliskie lasy lub zabudowania.

PRAWO
Osoby decydujące się na wypalanie traw powinny wziąć pod uwagę również przepisy powszechnie obowiązującego prawa. Nawet jeżeli „wypalaczem” jest osoba, która dokonuje tego „zabiegu” na własnym gruncie i z tego powodu nie czyni innej osobie szkody materialnej może zostać pociągnięta do odpowiedzialności za wykroczenie. Wypalanie traw jest niedozwolone. Samo wypalanie trwa jest wykroczeniem opisanym w art. 82 § 4 KW i zagrożone jest kara aresztu, grzywny, albo nagany. Przepisy ustawy o ochronie przyrody (art. 131 p. 12 uop) penalizują zachowanie polegające na wypalaniu łąk, pastwisk itp. I przewidują karę w postaci aresztu lub grzywny. Karę przewiduje również Kodeks Karny, który mówi, że kto sprowadza zagrożenie, które zagraża życiu lub zdrowi wielu ludzi albo mieniu w wielkich rozmiarach, podlega karze pozbawienia wolności od roku do 10 lat (art. 163 §1 ust. 1 KK). Pamiętać należy również o możliwości nałożenia sankcji na rolnika wypalającego trawy przez ARiMR.\