Nie wiadomo, dlaczego dzieci zezują. Pewne jest jednak to, że maluchy nie mają jeszcze wykształconych nerwów, dlatego oczko może uciekać w prawo lub lewi, powodując zeza rozbierżnego (oczy utkwione w kierunku skroni), zbieżnego (nosa) albo naprzemiennego (w różnych kierunkach). Jeśli maluchowi jedno z oczu ucieka, nie należy wpadać w panikę. Zez do 2.-3. miesiąca życia jest normą, czasem może utrzymywać się nawet do 12. miesiąca życia. Warto jednak, jak najszybciej zasięgnąć porady okulisty dziecięcego. Tylko on może wykluczyć wadę wzroku, a w najgorszym przypadku nowotwór złośliwy, np. siatkówczaka.

JAK PRZYGOTOWAĆ SIĘ DO WIZYTY
- Przypomnij sobie, od kiedy maluch zezuje, które z oczu mu ucieka, a jeśli oba, to które częściej. Ustal też, czy zez pojawił się nagle, czy stopniowo.
- Warto zabrać ze sobą zdjęcia dziecka z różnych okresów. Oprócz tego ważne jest też książeczka zdrowia.
- Okulista może zapytać o przebieg porodu i choroby dziecka, w szczególności neurologiczne oraz laryngologiczne.

WAŻNE BADANIA
Zezowi często towarzyszy wada wzroku. Okulista musi wykonać niezbędne badania za pomocą skiaskopii. Maluch widzi różnej wielkości obrazki lub przedmioty, a lekarz obserwuje jego reakcję. Oprócz tego okulista zakropi oczy atropiną, które pozwoli określić, czy dziecko ma wadę wzroku. Krótkowzroczność zwykle powoduje zeza rozbieżnego, a dalekowzroczność zeza zbieżnego.