O jego heroicznych losach wie niewielu. Mieszkaniec okolic Krotoszyna walczył podczas drugiej wojny światowej, a następnie służył w RAFie, jest też trzykrotnym kawalerek Krzyża Walecznych.
 Urodził się 21 maja 1919 r. w Nowym Folwarku jako syn Stanisława Grobelnego i Józefy Wojciechowskiej. Ukończył Szkołę Powszechną w Brzozie, a następnie pięć klas Gimnazjum im. Hugona Kołłątaja w Krotoszynie. Mimo dobrych wyników w nauce gimnazjum nie ukończył i rozpoczął pracę w Domu Towarowym znajdującym się na krotoszyńskim Rynku. W 1937 r. zwolnił się z pracy i postanowił spełnić marzenia wstępując w tajemnicy przed rodzicami do Szkoły Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich w Bydgoszczy. We wrześniu 1939 r. przebywał na Wyższym Kursie Pilotażu przy Centrum Wyszkolenia Lotnictwa nr 1 w Ułężu. Wraz z nimi został ewakuowany na Węgry. Jest jednym z niewielu ocalałych pilotów z SDPLdM, podczas chaotycznej ewakuacji Centrum. Przez Węgry, Rumunię, Jugosławię i Grecję dotarł do Francji w listopadzie 1939 r. Dnia 12 lutego 1940 r. znalazł się w Wielkiej Brytanii. Rozpoczął wyszkolenie odświeżające, które trwało od 21 czerwca do 23 lipca. Na praktykę został wysłany do Centralnej Szkoły Obrony Przeciwlotniczej nr 1 (AA CU). Kolejne wyszkolenie rozpoczął 12 listopada w 18 Jednostce Wyszkolenia Bojowego. Szkolenie zostało przerwane i powrócił do Bazy Blackpool. Następnie został wysłany na szkolenie do 58 Jednostki Wyszkolenia Bojowego. 11 lutego 1940 r. został skierowany do 317 Wileńskiego dywizjonu myśliwskiego. Dywizjon ten latał na samolotach „Hurricane”, „Huragan” i „Spitfire”. Od 8 kwietnia do 15 czerwca przebywał na urlopie we Bazie Blackpool, a następnie został odkomenderowany do 316 warszawskiego dywizjonu myśliwskiego. Na przełomie lipca i sierpnia 3 najlepszych pilotów odesłano do 302 dywizjonu myśliwskiego, który walczył 19 sierpnia pod Dieppe. Plutonowy Władysław Grobelny był wśród nich. Następnie powrócił do własnej jednostki. Dnia 30 marca 1945 r. odszedł do Polskiej Szkoły Pilotażu Podstawowego nr 16 (STFS), gdzie czekał na kurs instruktorski. Szkolenie trwało od 27 kwietnia do 20 listopada. Później znalazł się w Polskim Lotniczym Korpusie Przysposobienia i Rozmieszczenia (PRC) na stacji Hucknuall. 17 grudnia 1947 r. wstąpił do Royal Air Force (RAF). Wstępując do RAFu starszy sierżant Władysław Grobelny dostał stopień Warant Officer, w 1951 r. został został Master Aircrew (odp. Chorążego). W 1953 r. został awansowany na stopień Flying Officer (odp. Podporucznika), a w latach 60. XX w. był już Flight Lieutnant (od. Kapitana). Służbę zakończył w 1973 r. jako Squadron Leader (major). Podczas służby w RAFie miał numer 780566. W czasie wojny wykonał 126 lotów bojowych. Za zasługi został odznaczony trzykrotnie Krzyżem Walecznych, trzykrotnie Medalem Lotniczym, Brązowym Krzyżem Zasługi (1961), Star 1939-45, France – Germany Air, Air Crew Europe Star, War Medal, Mentional In Despatches, Air Force Cross, Quenns Commendation for Valuble Serwice In the Air (1966) oraz C In C’s Bomber Comand Commendation. Podczas wojny poznał najsłynniejszego polskiego asa przestworzy generała brygady Stanisława Skalskiego. Polske odwiedził tylko raz, w 1976 r. Odwiedził wówczas rodzinne strony. Zawsze cechowała go skromność. Jest żonaty, ma córkę i syna oraz czterech wnuków. Obecnie mieszka w Marlbough, ośmiotysięcznym miasteczku w hrabstwie Wiltshire w środkowej Anglii.

Bibliografia:
„Encyklopedia – Szkoła Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich”, Mieczysław Jasiński, Poznań 1993,
„Dieppe 1942 – Wstęp do Inwazji”, Keen Ford, Poznań 2010, www.polishairforce.pl
Ponadto informacje od siostrzenicy Wł. Grobelnego pani Barbary Mateli