Tematyka wzbudziła duże zainteresowanie publiczności, bo przybyło prawie 200 osób. Na wystawie pokazano ponad 70 obiektów ze zbiorów Muzeum w Opatówku. Jednak historia kolekcji urządzń radiofonicznych rozpoczęła się już w 1996 roku, a to dlatego, że wtedy muzeum otzrymało dwa bardzo cenne eksponaty m.in. radiole w drewnianej obudowie firmy Stern-Radio Stassfurt oraz firmy Telefunken, których ofiarodawcą byli: Państwowa Szkoła Baletowa w Warszawie oraz Filharmowania im. R. Traugutta w Warszawie.

– Widzimy ogromną jej wartość ukazującą nie tylko osiągnięcia i możliwości techniki, ale też jej wpływ na kształtowanie życia codziennego i postaw kulturowych – przyznają autorzy wystawy. Zebrane przedmioty pochodzą z różnych okresów. Na wystawie eksponaty zostały podzielone właśnie ze względu na okres ich pochodzneia. Można było zobaczyć m.in. gramafony jako najstarsze z odtwarzaczy. Następnie głóny trzon kolekcji – radioodbiorniki w podziale na lata: do lat 50. włącznie, lata 60., lata 70. i lata 80. Następnie odbiorniki telewizyjne (kineskopowe), magnetofony szpulowe, magnetofony kasetowe, radiomagnetofony i radiole, czyli zestaw elektroakustyczny zawierający we wspólnej szafce, poza radioodbionikiem: wzmacniacz, gramofon lub magnetofon. Dalej dyktafony i radiobudziki. Na koniec magnetowidy, w tym jeden szpulowy (ostatni magnetowid kasetowy firmy „Funai” wyprodukowała w grudniu 2016 r.).

Jak można zauważyć, te urządzenia to już przeszłość i będzie je można jedynie oglądać w muzeum.