Uroczystości rozpoczęły się od Mszy św. w kościele pw. Św. Stanisława Biskupa i Męczennika. Po liturgii burmistrz Tomasz Lesiński (42 l.) oraz Piotr Chlebowski (63 l.) – przewodniczący Rady Miejskiej w Kobylinie – wręczyli rodzinom powstańców wielkopolskich poświecone tablice pamiątkowe. Następnie przemaszerowano do sali szkolnej przy placu Glabera, gdzie odbyła się inscenizacja wydarzeń z 3 stycznia 1919 roku.

27 grudnia 1918 roku Wielkopolanie chwycili za broń przeciw zaborcy. Również kobylinianie aktywnie przystąpili do powstania. 3 stycznia 1919 Kobylin został wyzwolony. Przygotowania do powstania w Kobylinie rozpoczęło się już 16 listopada 1918 wraz z powołaniem Rady Robotniczo-Żołnierskiej, złożonej wyłącznie z Polaków. Jej współzałożycielem był znany ziemianin ze Starkówca – Antoni Przyłuski. Tego samego dnia utworzono Straż Ludową pod komendą Ignacego Gajowczyka.

3 stycznia 1919 rozwiązano Radę Robotniczo-Żołnierską, a władze w Kobylinie przejęła miejscowa Rada Ludowa, licząc ponad 70 ochotników, bezkrwawo zajęła ratusz, pocztę, dworzec i inne ważne obiekty w mieście. We wszystkich urzędach pojawili się Polacy, a z ramienia Rady Ludowej nadzór nad Kobylinem sprawowali komisarze, m.in. Bronisław Voelkel – późniejszy pierwszy burmistrz Kobylina.

Od 4 do 13 stycznia w Kobylinie organizowano i szkolono kompanię powstańczą. Początkowo jej dowódcą był Ignacy Gajowczyk. Oddział złożony z 120 ochotników otrzymał nazwę kompanii kobylińskiej i stał się wkrótce trzonem 8 kompanii 12 Pułku Strzelców Wielkopolskich. 8 stycznia z polecenia Komendy Powiatowej w Krotoszynie, dowództwo nad kompanią kobylińską objął sierż. Władysław Garstka. 16 stycznia 1919 kompania kobylińska wraz z dowódcą wyruszyła do Baszkowa, gdzie obsadziła odcinek frontu na zachód od Zdun aż po Rudę. W dniach 6 – 21 lutego kompania brała udział w walkach o Krotoszyn na froncie pod Zdunami.