Szacuje się, że średnio co 100 rodzące się dziecko ma całościowe zaburzenia rozwoju o podłożu neurologicznym, czyli autyzm. To ogromny problem społeczny.
Pierwsze objawy ewidentnie świadczące o autyzmie widoczne są już u dwulatków. Liczy się szybka diagnoza i wdrożenie terapii. Czas ucieka, a pozostaje tyle do nauczenia i nadrobienia.
Zaburzenie to daje tak szeroki zakres objawów, że początkowo łatwo je przeoczyć. Nie wszystkie objawy muszą wystąpić jednocześnie, każdy przypadek tak naprawdę jest inny. Do najczęstszych obserwowanych objawów należą:
- zaburzenia relacji społecznych – brak zainteresowania innymi ludźmi, niezdolność inicjowania rozmowy, włączania innych do zabawy, brak empatii, nieodpowiedni dystans interpersonalny, brak współpracy z rówieśnikami, nieodwzajemnianie uczuć, brak uśmiechu, unikanie kontaktu wzrokowego, lęk, nieadekwatne zachowania pozawerbalne, np. mimika twarzy, pozy, dziwne grymasy, unikanie dotyku, samouszkodzenia, autoagresja;
- zaburzenia komunikacji – niezdolność opanowania mowy lub całkowity brak mowy, ograniczone rozumienie poleceń, brak reakcji na własne imię, nieprawidłowe użycie składni i fonologii, echolalia, stereotypie słowne, śpiewny głos, nieprawidłowa prozodia, dziwaczne słownictwo, zmiany znaczenia słów, zaburzenia komunikacji pozasłownej, nierozumienie „tak” i „nie”, nierozumienie aluzji słownych, metafor, sugestii, dosłowna interpretacja komunikatów, nadwrażliwość na dźwięki;
- stereotypowe wzorce zachowań – wąski zakres zainteresowań, ograniczona aktywność, sztywność, opór wobec jakichkolwiek zmian w otoczeniu, preferowanie niezmienności i rutyny, trwanie w bezużytecznych czynnościach, rozstawienie zabawek zamiast zabawy nimi, fascynacja przedmiotami, a nie ludźmi, powtarzające się manieryzmy ruchowe, np. kiwanie się, kręcenie się wokół własnej osi, bawienie się godzinami sznurkiem, kółkiem od samochodu, obserwacja ruchu wirowego przedmiotów, chodzenie na palcach, apraksja, tiki, upośledzona zręczność manualna i ruchowa, trzepotanie rękami podczas podniecenia, przebieranie palcami, skręcanie włosów, lizanie dłoni, spadek napięcia mięśniowego, uderzanie głową, uderzanie się dłońmi, pięściami, szczypanie, gryzienie itp.

Dzieci z autyzmem są często niesprawiedliwe oceniane. Znajdują się ludzie, którzy nie akceptują ich zachowań, nie chcą i nie potrafią ich zrozumieć, odrzucają je. Robią to, bo nie znają dzieci funkcjonujących z autyzmem. Możemy to jednak zmienić przyłączając się do akcji Fundacji Jaś i Małgosia: Autyzm. Poznaj zanim ocenisz.
http://www.jim.org/polskananiebiesko