Ks. Grzegorz Jóżwicki, rocznik 1963, świecenia kapłańskie przyjął we Wrocławiu w 1989 r. W Krotoszynie zastępuje na tym stanowisku tragicznie zmarłego ks. kan. Dariusza Kowalka (†55 l.). Dekret bp Edwarda Janiaka (66 l.) odczytał dziekan ks. dr Aleksander Gendera. Z racji, że w tym dniu wspomniano patrona proboszczów św. Jana Maria Vianneya (1786-1859), posługę ks. Jóżwieckiego powierzono opiece proboszcza z Aris.

Czytania mszalne ukierunkowały, jaka nauka będzie towarzyszyć początkowi duszpasterzowania w parafii. Wierni słuchali fragmentu z ks. Koheleta, ze słynnym wyrażeniem „marność nad marnościami”, a w Ewangelii Jezus przestrzegał, by w życiu nie przywiązywać się za bardzo do dóbr doczesnych.

– Dziś, pytając o sens minionych wydarzeń w tej parafii – zwróćmy się do Najwyższego, by wyjaśnił nam ich sens. Rozum ludzki, potrafi bowiem wytłumaczyć sobie tylko zdarzenia na pewnym poziomie. By jednak zrozumieć znaki, w tym ukryty przed naszymi oczyma sens tragicznej śmierci mojego poprzednika, potrzeba zmysłu wiary.

Przypomniał, iż jest bardzo wdzięczny, iż Eucharystię tę odprawia podczas sumy, w godzinie najwyższej pory dnia. – Chcę jednak zacząć od podziękowań dla wielu ludzi, dzięki którym jestem w tym miejscu jako człowiek i kapłan – stwierdził. Wymienił rodziców zmarłego ks. Arkadiusza, który spoczywa na cmentarzu w Wyganowie, dotychczasowego swojego wikariusza ks. Sebastiana oraz wszystkich ludzi w Krotoszynie na czele z wikariuszami. – W tej chwili wspominam w moim sercu chwilę niemego wzruszenia, którą miałem podczas rozmowy z ks. bp ordynariuszem, który powołał mnie na ten urząd. Jestem wdzięczny też za ogromną życzliwość ks. dziekana w stosunku do mojej osoby – mówił.

Nowy proboszcz wspomniał o dwóch filarach, których chce w Krotoszynie się poświęcić. Pierwszym jest odwaga, drugim pozostanie pokornym w stosunku do bliźniego. – Pamiętam o wypłynięciu na głębie, ale i o byciu sługą. Zresztą Zbawiciel przypomina nam w dzisiejszej Ewangelii, iż trzeba należycie dzielić się dobrami materialnymi z drugim człowiekiem. Bóg te uczynki widzi i zapisuje w księdze życia – mówił. – Mogę powiedzieć: ta parafia żyje, czego doświadczeniem podczas pierwszego czwartku miesiąca, gdy ludzie tłumnie wznosili modlitwę, również za nas, kapłanów. To zasługa mojego poprzednika, śp. Ks. Dariusza, któremu chcę podziękować za 10 lat administrowania parafią (…) oddawał wszystkie swoje siły, by ożywić życie parafii. Mam też świadomość, że życie wielu zmieniło się 22 czerwca. Nie możemy przejść wobec tego obojętnie, lecz mamy wspólnie odczytywać znaki – tłumaczył.

Wszystkich nas ma gromadzić świadoma wiara, jednak „nie możemy żyć skrajnościami” – zakończył. Podczas Eucharystii był także czas na powitanie kapłana przez przedstawicieli grup parafialnych. Nie było przedstawicieli chóru, śpiewem mszę uświetniała schola dziecięca, co było zgodne z wolą proboszcza.