Na osteoporozę, nazywaną cichym złodziejem kości, jest narażona co czwarta kobieta po 60. roku życia, a w jej przebiegu zagrożonych złamaniem kości jest 40. proc. kobiet i 13. proc. mężczyzn po 60. roku życia z rozpoznaną osteoporozą.

Najczęstsze złamania szyjki kości udowej powodują długotrwałe unieruchomienie, natomiast złamania kręgów mogą być całkowicie bezobjawowe. Powikłania z powodu złamań osteoporotycznych w krajach rozwiniętych są trzecim czynnikiem – po chorobach sercowo – naczyniowych i nowotworach – powodujących przedwczesne zgony.

W Polsce każdego roku złamań z powodu osteoporozy doświadcza ok. 3 mln osób. Na osteoporozę narażone są przede wszystkim osoby, które w dzieciństwie miały niską masę ciała, występuje 4 razy częściej u kobiet niż u mężczyzn, szczególnie w starszym wieku, również niebezpiecznym czynnikiem jest przedwczesna andropauza u mężczyzn i menopauz u kobiet, i rodzinne występowanie osteoporozy.

Niestety sami też możemy przyspieszyć proces osteoporozy. Źle zbilansowana dieta uboga w wapń, biało i magnez, palenie papierosów, nadmierne spożycie alkoholu, mała aktywność fizyczna, niedostateczna ekspozycja na światło słoneczne, fizjologicznego producenta witamina D3 u człowieka, niektóre leki i choroby przewlekłe są czynnikami, które mogą też inicjować osteoporozę i przyspieszać jej postęp.

Dlatego tez po ocenie czynników ryzyka i zbadaniu pacjenta lekarz zajmujący się leczeniem i rozpoznaniem osteoporozy kieruje na odpowiednie badania, w tym na densytometrię kości. To umożliwia zastosowanie celowej farmakoterapii. Czynniki ryzyka są pierwszym krokiem do diagnostyki i leczenia, warto je skonsultować z lekarzem rodzinnym.