Podobnie jak amerykańskiej seksbombie Elżbiecie Czyżewskiej nie udało się zatrzymać szczęścia na dłużej, a wielki sukces i miłość publiczności nie uruchomiły jej przed życiowym dramatem. Historia jednej z największych aktorek PRL do pewnego momentu przypominała bajkę, niestety los nie napisał dla niej szczęśliwego zakończenia.

ULUBIEŃCA WIDZÓW
Aktorstwo miało się dla niej przepustką do lepszego życia, szansą, by zapomnieć o dramacie wojny i biedzie, w której dorastała. Scena zresztą szybko ją pokochała z wzajemnością. Nie musiała długo czekać na propozycje kolejnych ról. Te w „Mężu swojej żony”, „Małżeństwie w rozsądku” czy „Żonie dla Ustralijczyka” uczyniły z niej niekwestionowaną gwiazdę.
Zachwycała nie tylko talerzem, lecz także nieprzeciętną urodą, stając się w Polsce lat 60. symbolem seksu. Jej urokowi nie oparł się także reżyser Jerzy Skolimowski, który został jej pierwszym mężem. Szczęście pary trwało jednak krótko, prawdziwe znalazła dopiero u amerykańskiego dziennikarza Davida Halberstrama.

NOWY POCZĄTEK
To był najpiękniejszy czas w jej życiu. W dniu drugiego ślubu Czyżewska otrzymała Złotą Maskę dla najlepszej aktorki i wydawało się, że wreszcie wszystko zaczyna się układać po jej myśli. Sytuacja diametralnie zmieniła się, gdy jej mąż, za sprawą swojego krytycznego wobec Gomułki artykułu „New York Timesie”, z dnia na dzień musiał opuścić Polskę. W niełaskę popadła także Czyżewska, zdecydowali się więc przenieść do USA.

STRACONA SZANSA
Pełna wiary w swój aktorski potencjał, Czyżewska początkowała miała nadzieję, że zachwyci amerykańską branże filmową, tak jak udało jej się to w Polsce. Niestety silny słowiański akcent zamknął jej drogę do jakichkolwiek interesujących ról, a amerykański sen okazał się zwykłą ułudą. Co ciekawe, to właśnie polskiego akcentu, który pogrzebał jej marzenia o karierze, przyszło jej uczyć Maryl Steepa, która za rolę w „Wyborze Zofii” otrzymała Oscara.

Rosnąca frustracja powodowała, że aktorska coraz częściej uciekała w alkohol, co przełożyło z kolei na małżeńskie kryzys. W końcu mąż, dla którego poświęciła wszystko, zdecydował się odejść. Po rozstaniu zaczęła popadać w coraz większe kłopoty finansowe. Wraz ze zmianą ustroju w Polsce Czyżewska mogła co prawda bez obaw powrócić do kraju, gdzie znów zaczęły się dla niej pojawiać zawodowe propozycje, nie chciała jednak zaczynać swojej kariery od zera. – „Życia nie da się powtórzyć” – tłumaczyła. Odeszła w zapomnieniu. Pochowana została w 2010 r. na Powązkach, żegnana przez zaledwie garstkę znajomych.