Wielu sądzi, że nazwa grupy to hołd dla wokalistki Debbie Harry, bo przylega do koloru jej włosów jak ulał. Tym bardziej, że to dzięki charyzmie Deborah Ann Harry (tak właściwie się nazywa), oryginalnemu sposobowi śpiewania, scenicznemu wdziękowi zespół Blondie zapisał się w historii muzyki rockowo-punkowej.

Nim Debbiem trafiła do grupy (1974), próbowała już sił w show-biznesie. Obracał się w kręgach nowojorskiej bohemy, blisko Andy’ego Warhola i jego wyznawców. Kobieca, o ujmującym dziewczęcym uroku i pięknych kształtach pozowała do najsłynniejszego pisma dla mężczyzn – „Playboya”. Swoje wokalne pierwsze kroki stawiała m.in. w folkowym zespole.

Gdy trafiła na scenę jako wokalistka Blondie, stała się ikoną kobiecej seksualności lat 80. XX wieku. Tysiące dziewcząt chciało wyglądać jak Debbie. Znawcy przedmiot twierdzą, że była wzorem i utorowała drogę na muzyczną estradę wielu, dziś równie znanym, wokalistom z Madonną na czele.

Gdy Blondie rozpadła się w 1982 roku, Harry nie zaprzestała artystycznej działalności. Kontynuowała solową karierę muzyczną, grała w filmach. 15 lat później zespół reaktywował się w starym składzie, by wyruszyć w trasę koncertową. A w 2003 roku Debbie wraz z byłym mężem, muzykiem i gitarzystą Chrisem Steinem, nagrała świetną płytą „The Curse of Blondie” (2003).

Chociaż zespół Blondie przeszedł już do historii, Debbie Haryy wciąż podejmuje różne artystyczne wyzwania.