Mówi, że zaczęła trzecie życie. Pierwszym była jej aktorska młodość. Drugi okres wypełniały problemy, z alkoholem na czele, lecz udało się jej odrodzić. Ma na koncie kilkadziesiąt ról filmowych i teatralnych oraz wiele prestiżowych nagród. Zawsze była ambitna. Na scenie zadebiutowała już w 1968 r., rok przed ukończeniem PWST w Warszawie. Wkrótce pojawiły się też propozycje filmowe, a równolegle podbiła Opole piosenką „Ptakom podobni”. Zachwyciła samego Andrzeja Wajdę, który zaangażował ją w filmie „Krajobraz po bitwie” (1970), oraz Stanisława Bareję. W jego filmie „Nie ma róży bez ognia” mogła pokazać swój talent komediowy.

Gdy kariera nabrała rozpędu, urodziła Olę i Mikołaja. Próbowała łączyć rolę wzorowej matki i spełnionej aktorki, jednak nie potrafiła poradzić sobie z presją. Ucieczką od problemów był alkohol, który z czasem zaczął rujnować jej życie prywatne i zawodowe. Wiara pomogła jej pokonać nałóg. Aktorka nie poje już od 30 lat. Gdy pokazała się publicznie do alkoholizmu, był to szok dla opinii publicznej. Choć niechętnie wraca wspomnieniami do tamtych czasów, otwarcie przyznaje się do choroby, aby pomóc innym. Teraz poświęca się przede wszystkim muzyce. Sześć lat temu ukazała się jej debiutancka płyta „Nowa Warszawa”. Nie chce już grać smutnych ról. Stara się, aby wszystko, co teraz robi, niosło ludziom nadzieję.