Jeśli nie potrafisz odmówić, gdy kolejny raz koleżanka prosi Cię, żebyś została za nią po godzinach albo nie umiesz zwrócić do sklepu towaru z wadą, masz problem z asertywnością.

ŻEBY ZŁOŚĆ NIE NAROSŁA!
Asertywność to nie tylko umiejętność odmawiania, to także zdolność do spokojnego, nieagresywnego wyrażania włąsnych poglądów i uczuć oraz obrony swoich praw bez naruszania praw innych. W osobie, która nie potrafi powiedzieć: „Nie, nie zastąpię Cię kolejny raz w tym miesiącu”, „Nie mogę w tym momencie z Tobą rozmawiać” narasta złość, która wybuchnie w najmniej spodziewanym momencie. Dlatego asertywność trzeba się nauczyć, bo nie jest umiejętnością wrodzoną.

NAJPIERW „NA SUCHO”
Zastanów się najpierw, co Ci najbardziej przeszkadza (np. przyjaciółka, która dzwoni w dowolnym momencie i przez pół godziny opowiada o swoich problemach). Przećwicz głośno formułkę: „Nie mogę teraz z Tobą rozmawiać. Jestem zajęta. Zadzwoń za…”. Pamiętaj, że asertywna odmowa składa się z „nie” na początku zdania, jasnej informacji o zamiarach oraz krótkiego i prawdziwego uzasadnienia odmowy. Nie możesz oceniać rozmowy (np. „Zawracasz mi głowę drobiazgami”) ani go obrażać. Jeżeli już przećwiczysz formułkę, spróbuj jej użyć. Zapewne poczujesz się lepiej.

CZAS ZMIAN
Wprowadzaj kolejne zmiany: nie przepraszaj, gdy nie zawiniłaś, nie usprawiedliwiaj się i nie tłumacz. Pytaj, gdy czegoś nie rozumiesz, broń się, gdy ktoś Cię atakuje, mów „nie wiem”, gdy czegoś nie wiesz. Informuj, że nie chcesz o czymś mówić, jeśli nie masz na to ochoty. Pamiętaj, ze masz prawo do prywatności i własnych uczuć. Jednocześnie nie wolno Ci naruszać praw innych, więc zamiast zaczynać zdanie od „Ty” („zawsze mnie wykorzystujesz”), zaczynajmy je od „ja” („Czuję się przez Ciebie wykorzystywana”). Nie „napadaj” na rozmówcę, nie oszukuj i pozwól innym odmawiać, gdy ich o coś prosisz.