Kiedy na przykład źle się poczujemy lub gdy zachoruje ktoś z bliskich, kim trzeba się zaopiekować i musimy zostać w domu, powinniśmy jak najszybciej powiadomić o tym swojego pracodawcę. Jak należy to zrobić, by przełożony nie wyciągnął konsekwencji służbowych z powodu naszej nieobecności w pracy? Oto rady prawnika.

TERMIN I SPOSÓB USPRAWIEDLIWIENIA
Jednym z najważniejszych obowiązków pracownika jest przestrzeganie czasu pracy. Dlatego gdy nie może stawić się w pracy, musi niezwłocznie, najlepiej na początku dnia pracy, powiadomić przełożonego o nieobecności.
Ale uwaga! Jeśli nie będzie możliwe niezwłoczne powiadomienie szefa, bo np. źle się czujemy, należy to zrobić nie później niż w drugim dniu nieobecności w pracy. Gdyby pracownik nie był w stanie sam zawiadomić pracodawcy o swojej nieobecności, może to zrobić w jego imieniu inna osoba, np. ktoś z rodziny, sąsiadów lub personelu szpitala.

Pracownik powinien powiadomić o nieobecności bezpośrednio przełożonego, sekretariat lub osobę zajmującą się sprawami kadrowymi. Zwykle informuje się pracodawcę telefonicznie. Ale można powiadomić o swojej absencji także za pośrednictwem innego środka łączności, np.:
- sms-em z komórki lub
- faksem lub
- listownie (wtedy za datę zawiadomienie uważa się datę stempla pocztowego).

NIEOBECNOŚĆ… NIEUSPRAWIEDLIWIONA
Co się stanie, jeżeli nie przyjdziemy do pracy i nie zawiadomimy o tym szefa? Skutki tego mogą być dla nas poważne!
Ważne! Każda, nawet jednodniowa nieusprawiedliwiona nieobecność w pracy może być podstawą do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika (art. 52 kodeksu pracy).
Ale uwaga! Ocena sytuacji należy zawsze do pracodawcy. Powinien on wziąć pod uwagę m.in. następują okoliczności:
- jaki dokument usprawiedliwiający nieobecność okaże pracownik (wyliczamy je w ramce poniżej);
- czy wcześniej występowały takie sytuacje (jeśli tak, to jak często).
Jednodniowa nieusprawiedliwiona nieobecność nie musi oczywiście oznaczać zwolnienia z pracy. Takie sytuacje raczej zdarzają się rzadko. Zazwyczaj za nieusprawiedliwioną nieobecność pracownicy otrzymują kary porządkowe – upomnienie lub naganę, a czasami też karę pieniężną. Wybór kary należy do pracodawcy.

Podstawa prawna:
art. 108 kodeksu pracy;
rozporządzenie w sprawie sposobu usprawiedliwienia nieobecności w pracy (DzU nr 60/1996, poz. 281).

JAKI DOKUMENT USPRAWIEDLIWI NIEOBECNOŚĆ
Po powrocie do pracy trzeba przedstawić dowód usprawiedliwiający nieobecność, np.:
- zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy;
- zaświadczenie inspektora sanitarnego o chorobie zakaźnej;
- oświadczenie pracownika, że opiekował się dzieckiem do lat 8;
- wezwanie do stawienia się np. w sądzie, prokuratorze, na policji;
- oświadczenie pracownika, że był w podróży służbowej, od zakończenia której nie minęło 8 godzin.