Zwiedzanie miasta warto zacząć od ul. Grodzkiej, przy której znajdują się pozostałości renesansowej Bramy Krakowskiej, z zachowaną dolną kondygnacją, zaadaptowaną na restaurację. Tutaj również możemy zobaczyć fragment XVII-wiecznych fortyfikacji miejskich, którymi otoczone było niegdyś całe Stare Miasto. Podążając wspomnianą ulicą, znajdziemy się w centrum starówki. Jej układ pozostał niemalże niezmieniony od czasów założenia miasta. Najokazalszym obiektem jarosławskiego Rynku jest wzniesiony w XV wieku ratusz. Obecny neorenesansowy czterokondygnacyjny gmach z wieżą zegarową, zwieńczony attyką jest wynikiem XIX-wiecznej przebudowy. Spacerując wokół ratusza, warto zwrócić uwagę na renesansowe kamienice. Jedna z najpiękniejszych – kamienica Orsettich, ozdobiona piękną attyką, z zachowanymi podcieniami, mieści obecnie muzeum prezentujące historię miasta. Inny wartościowy obiekt, kamienica Rydzikowskich – z charakterystycznym zamkniętym krytym dziedzińcem, zwanym wiatą, i podcieniem – kryje również wejście do wijących się pod miastem korytarzy, lochów i piwnic. Zostały one wydrążone przez bogatych mieszkańców i kupców w XVII wieku, chcących uchronić swoje bogactwa przed rabusiami. W kamienicy znajduje się wejście do Podziemnej Trasy Turystycznej. Udostępniona do zwiedzania trasa ma około 150 m i schodzi na głębokość 8,5 m.

W niewielkiej odległości od Rynku, przy Placu Bożenic, znajdziemy dwie synagogi. Duża synagoga to imponujący, wybudowany na początku XIX wieku budynek na planie kwadratu. Fasadę zdobią duże półokrągłe okna. Mała synagoga powstałą 90 lat później i niestety została poważnie zniszczona podczas II wojny światowej. W mieście trzech kultur warto odwiedzić również XVIII-wieczną greckokatolicką cerkiew pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego. Jest ona jednym z najważniejszych ośrodków pielgrzymek polskich grekokatolików. W jej wnętrzu trzeba zobaczyć ikonę Matki Boskiej Jarosławskiej, zwaną także Matką Boską „Bramy Miłosierdzia”.

Spod cerkwi udajemy się ulicą Cygańską Górka na taras widokowy, z którego rozciąga się urokliwy widok na dolinę Sanu oraz na otoczone murami i ośmioma basztami Wzgórze św. Mikołaja z XVII-wiecznym Opactwem Benedyktynek. Tam właśnie do roku 1375 ulokowany był pierwszy gród. Zmierzając w jego kierunku ulicą Jezuicką, znajdziemy się na placu ks. Skargi. Koniecznie należy się tutaj zatrzymać przed kolegiatą pod wezwaniem Bożego Ciała. Świątynię wzniesiono w 1571 roku, dzięki fundacji Zofii Odrowąż Tarnowskiej oraz pomocy księdza Piotra Skargi. Renesansowy obiekt sakralny przebudowywano kilkakrotnie z powodu pożarów. Aktualnie jest najstarszym pojezuickim kościołem w Polsce. Z dawnego kolegium jezuitów, będącego największym ośrodkiem oświatowym wschodniej Rzeczypospolitej, zachowało się tylko jedno zachodnie skrzydło z wieżą zegarową. Stąd już bez problemu dojdziemy do Kościoła św. Mikołaja i Stanisława biskupa, który znajduje się wewnątrz murów Opactwa Sióstr Benedyktynek. Jednym z najcenniejszych zabytków jest tutaj kamienny renesansowy portal zdobiący wejście do kościoła. Niestety, pierwotnie wyposażenie wnętrza świątyni uległo konfiskacie i obecnie wystój pochodzi z pojezuickiego kościoła w Przemyślu. Listę jarosławskich zabytków można by jeszcze długo opisywać, bo ponad 150 nieruchomości zostało ujętych jako prawnie chronione dobra kultury.