Jest ona efektem wielu lat dziennikarskiego śledztwa Janusza Szostaka, jak też śledztwa pracy policji oraz przewertowania tomów akt. Autor przedstawia mafijne morderstwa, z których zleceniodawcy i wykonawcy nigdy nie zostali rozliczeni Pisze nie tylko o porachunkach między gangsterami „Pruszkowa” i „Wołomina”, ale przede wszystkim o wojnie, która na przełomie wieków rozgorzała po upadku tych grup przestępczych. Krwawą walkę o wpływy podjęli wówczas bandyci z „Mokotowa” i „Mutanci”, gangi „Kilira” i „Szkatuły”, żołnierze „Żoliborza”, „Wyszkowa”, „Ożarowa”, gangu nowodworskiego, nierzadko wspomagani przez mafiozoów z innych organizacji przestępczych działających w różnych regionach Polski.

Chłopcy z ferajny – niczym w amerykańskim kinie akcji – podkładali bomby, torturowali w leśnych ustroniach, strzelali do siebie z broni automatycznej w ciemnych uliczkach i w centrum miasta, w biały dzień na miejskiej plaży i podczas wieczornego spaceru z psem, w restauracji i w szpitalu. Ginęli winni i przypadkowi świadkowie. Janusz Szostak relacjonuje krwawe potyczki, jakie nastąpiły po uniezależnieniu się mafiozów pod wodzą Karola S. ps. Karol od „Wołowina” kierowanego przez Mariannę K. ps. Maniek. Ich kulminacją była rzeź w restauracji Gama w Warszawie w 1999 r., kiedy to od strzałów z broni maszynowej poległo pięciu gangsterów, w tym dwóch bossów grupy wołomskiej. Opisuje również starcie „Mutantów” z policja we wsi Parole koło Nadarzyna oraz w podwarszawskiej Magdalence, kiedy to dwóch antyterrorystów zginęło wskutek wybuchu bomby pułapki, a kolejnych szesnastu zostało rannych.

Na kartach książki pojawia się młody pruszkowski gangster Wojciech K. „Kiełbasa” zamordowany w 1996 r., Wiesław N. „Wariat”, zastrzelony w 1998 r. przed sklepem na Płowieckiej w Warszawie, celebryta przestępczego świata Andrzej K. „Pershing”, który zginął w 1999 r. w Zakopanem, Andrzej C. „Kikir” zastrzelony na szpitalnej Sali w 2000 r. oraz wielu innych znanych i mnie ze stron gazet.