Historia mówi o pewnym karczmarzu, który chciał przygotować kiełbasę, ale zabrakło mu używanych do tego baranich jelit. Sięgnął więc po jelita wieprzowe, ale obawiał się, że popękają przy pieczeniu. Zaparzył więc kiełbasę, a jej smak okazał się hitem.

W Niemczech biała kiełbasa jest bardzo rozpowszechniona. Weißwurst to wędlina z mięsa cielęcego z dodatkiem słoniny, doprawiona cebulą i pietruszką. Jada się ją ze słodką musztardą. W polskiej kuchni biała kiełbasa składa się przede wszystkim z mięsa wieprzowego, głównie łopatki, boczku lub podgardla. Niekiedy dodaje się też wołowinę. Tradycyjne przyprawy to czosnek, pieprz i majeranek. Biała kiełbasa zawdzięcza swój kolor surowcom – mięso jest lekko różowe, tłuszcz zaś biały i taki właśnie biało-różowy kolor ma kiełbasa surowa. Po sparzeniu przybiera kolor szarawy. Jeśli kiełbasa ma kolor różowany, oznacza to, że dodano do niej środki konserwujące, zwłaszcza sól peklującą. Po sparzeniu kiełbasa powinna być krucha i soczysta, ale nie twarda. Przyprawy powinny być mocno wyczuwalne.

W Polsce najchętniej jadamy białą kiełbasę z żurkiem wielkanocnym lub chrzanem. W kuchni staropolskiej była gotowana w piwie z wodą, krojona w plastry, a potem krótko duszona w gęstym sosie cebulowym.

Biała Kiełbasa jest też doskonała na grillową ucztę. Warto ją wtedy ponacinać i podczas pieczenia podlewać jasnym piwem.