Pierwsze objawy stwardnienia rozsianego pojawiają się zazwyczaj między 20. a 40. rokiem życia. Szacuje się, że na SM (z łaciny: sclerosis multiplex) w Polsce choruje 40-50 tys. osób (kobiety zapadają dwa razy częściej niż mężczyźni). Pierwszy atak choroby przebiega na ogół łagodnie. Pojawia się przewlekłe zmęczenie, zawroty głowy i zaburzenia równowagi. Dlatego to stadium choroby bywa lekceważone. Dopiero ostry rzut, np. zapalenie pozagałkowe nerwu wzrokowego lub niedowład sprawiają, że chory trafia do neurologa. SM bowiem to przewlekła choroba ośrodkowego układu nerwowego. Uszkadza włókna nerwowe w obrębie mózgu i rdzenia kręgowego. Nawracające zapalenia nerwów powodują ich stwardnianie i w konsekwencji nieodwracalne uszkodzenie.

Do tej pory nie jest znana przyczyna powstawania SM. Co więcej, choroba ma nieprzewidywalny przebieg. Można ją jednak spowolnić. Ale szansę na to daje tylko wczesna diagnoza i szybkie rozpoczęcie leczenia. W terapii SM wykorzystuje się przede wszystkim tzw. preparaty immunomodulujące. Spowalniają one postęp choroby i zmniejszają częstość ataków. Nieodłącznym elementem terapii jest również rehabilitacja.

W LICZNYM TOWARZYSTWIE
– Według szacunkowych obliczeń, na świecie na stwardnienie rozsiane choruje ok. 2,5 mln osób. Na naszym kontynencie jest ok. 500 tys. chorych.
– W Europie każdego roku diagnozuje się ok. 10 tys. przypadków SM. Coraz częściej schorzenie atakuje dzieci.
– Od 1990 r. działa Polskie Towarzystwo Stwardnienia Rozsianego. Zrzesza chorych, ich rodziny i przyjaciół. Walczy o poprawę życia dotkniętych chorobą. Organizacja jest członkiem European Multiple Sclerosis Platform (EMSP) i Multiple Sclerosis International Federation (MSIF). Więcej informacji o działalności stowarszyszeń, a także o pomocy medycznej, prawnej oraz socjalnej dla chorych znajdziesz na stronach www.ptsr.org.pl oraz www.ms-in-europe.org.