Rocznie doznaje go w Polsce 70 000 osób, z czego co trzecia już do końca życia wymaga opieki innych. Dlatego warto wiedzieć jak najwięcej o tym, jak się go ustrzec.

Często pojęcia udar i wylew są używane zamiennie, choć to niedokładnie to samo. Wylew, jak nazwa wskazuje, następuje, kiedy do mózgu dostaje się krew, jest więc to udar krwotoczny. Jest jeszcze niedokrwienny, gdy dopływ krwi do mózgu jest zatrzymany, bo np. w naczyniu krwionośnym pojawi się skrzep. Wtedy dochodzi do niedotlenienia mózgu. Ten drugi jest częstszy.

OBJAWY NIE ZAWSZE OSTRE

Udar krwotoczny daje tak silny ból głowy, że osoba nim dotknięta trafia szybko do szpitala. Niedokrwienny bywa bardziej podstępny. Może być rozległy, ale bywa też niewielki. Wtedy nie traci się przytomności, a tylko odczuwa, że po jednej stronie ręka i mogą są jakby słabsze, twarz nieco wykrzywiona, mowa trochę zaburzona. Bywa, że objawy występują, a uspokojony tym chory nie idzie do lekarza. Tymczasem jest to ostrzeżenie, po którym zwykle przychodzi potężniejsze uderzenie. Pomóc może tylko lekarz, który zapobiegnie bardziej rozległemu udarowi.

CO ROBIĆ, BY GO NIE MIEĆ

Im człowiek starszy, tym statycznie bardziej narażony. Ryzyko wzrasta też w przypadku kobiet w okresie menopauzy. Na to nie mamy wpływu. Ale jest też wiele czynników zwiększających ryzyko, na które wpływ mamy. Ryzyko udaru zwiększają pigułki antykoncepcyjne, szczególnie jeśli przyjmująca je kobieta pali. Samo palenie, też. Zwiększa je też hormonalna terapia zastępcza. Na ryzyko narażają nas też takie nawyki, jak brak aktywności fizycznej, częste picie alkoholu, jedzie potrwa tłustych i obfitych.

Te złe nawyki prowadzą często do poważnych chorób, też wymienianych jako zwiększające ryzyko udaru. Należą do nich nadciśnienie i cukrzyca. Nadmierny poziom cholesterolu też jest zagrożeniem.

CO ROBIĆ?

Jeśli u bliskiego zauważymy objawy udaru, trzeba zrobić wszystko, by ta osoba jak najszybciej znalazła się w szpitalu. Im mniej czasu upłynie, tym mniej spustoszeń poczyni udar w mózgu.