Szanse na zajście w ciążę po 40. roku życia są mniejsze (od 5 do 30 proc.), a dojrzałe kobiety boją się, że dziecko urodzi się z niepełnosprawnością, np. z zespołem Downa czy wadami genetycznymi. Dlatego zanim zaplanujemy ciążę, warto wykonać kilka badań. Dojrzały wiek matki i ojca wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wad genetycznych.

Według badań co setna matka, która zachodzi w ciążę po 40. roku życia, rodzi dziecko z zespołem Downa, a w wieku 45 lat – co trzynasta. Inne zagrożenia to pogorszenie stanu ogólnego zdrowia matki, a także pociągowe powikłania. Z kolei zachodzące w ciążę 40-latki mają większe tendencje do dbania o siebie niż młodsze mamy, lepiej się odżywiają, dbają o kondycję, a posiadanie maleństwa powoduje, że czują się dłużej atrakcyjne i młode.

Schemat badań, jakie należy wykonać, jest dokładnie taki sam jak w przypadku młodszych matek. To trzy badania USG między 11. a 13. tygodniem (ocena liczby płodów, czynności serca, wad genetycznych), między 18. a 24. tygodniem (pomiary) i między 18. a 32. tygodniem. Każda kobieta po 35. roku życia decydujące się na ciąże może jednak wykonać poszerzone badania prenatalne ze względu na wykrycie wad genetycznych i rozwojowych. To badania A-PAPAA-A, PAPPA-A, alfa-fetoproteiny AFP czy beta HCG.