W rodzinnym Dayton, w stanie Ohio w USA prowadzili od 1982 roku wytwórnię i warsztaty rowerów Wright Cycle Company. Mieli zmysły techniczne, fascynowały ich mechanika i aerodynamika, więc dwa kółka szybko przestały być dla nich wyzwaniem. Zaczęli budować szybowce. W 1900 r., by kontynuować eksperymenty lotnicze, przenieśli się do Kitty Hawk w Karolinie Północnej. Wybrali to miejsce, ponieważ dzięki wiejącym tam wiatrom mieli dobre warunki do testów. Po około 1 000 lotów szybowcem, jesienią 1092 roku, podjęli decyzję o budowie samolotu. Rok później Wright Flyer był gotowy. Był to dwupłatowiec z dwoma pchającymi śmigłami, a jego czterocylindrowy benzynowy silnik o chłodzeniu wodnym był wersją zwykłego samochodowego silnika.

14 grudnia 1903 roku Wilbur Wright dokonał pierwszej próby lotu ze wzniesienia, na odległość 36 metrów, nie do końca udanej. 17 grudnia 1903 roku, ok. godziny 10:35, Orville Wright wzbił się w powietrze samolotem i dokonał lotu na odległość ok. 37 metrów, który trwał 12 sekund.

W czwartym locie tego dnia Wilbur Wright przeleciał aż 279 metrów w 59 sekund. Te wyniki rozpaliły w braciach zapał do dalszych prac. 5 października 1905 roku Wilbur odbył lot o długości 39 minut. Jednak prawdziwa sława przyszła do wynalazców dopiero w latach 1908-1909, kiedy Wilbur zademonstrował samolot w Europie, a Orville pokazał go armii USA w Forcie Myer.

W 1909 roku bracia Wright wygrali pierwszy kontrakt na dostawę samolotów dla sił zbrojnych USA. Ich dwumiejscowy samolot zdolny był już do godzinnego lotu ze średnią prędkością 40 mil na godzinę!