Stres, przeciążenie obowiązkami, zbyt odpowiedzialne zadania bardzo często prowadzą do wypalenia. Ale może ono wystąpić także wówczas, gdy wykonujesz nudną pracę.

ROZPOZNAJ WROGA
Pierwszym skutkiem wypalenia jest utrata motywacji do działania. Następnie pojawia się zniechęcenie, znudzenie, pesymizm i rozdrażnienie. Stajesz się konfliktowa lub bardzo płaczliwa. Myśl „Nic mi się nie chce” lub „To nie ma sensu” zaczyna dotyczyć nie tylko pracy zawodowej, ale również życia prywatnego. Izolujesz się od ludzi, męczą Cię wszelkie rozmowy. Wybuchasz bez powodu. Jak sobie poradzić z wypaleniem?

W DOMU
Przede wszystkim nie zapominaj, że poza pracą też istnieje życie. Zadbaj o odpoczynek (wykorzystaj urlopy!) i częste kontakty ze znajomym spoza pracy. Rozwijaj zainteresowania pozazawodowe. Istotny jest też styl życia – fizyczna aktywność, wystąpienie się i celebrowanie posiłków (a nie pochłanianie ich w pośpiechu). Nigdy nie nadrabiaj zawodowych zaległości w weekendy i urlopy.

W PRACY
Postaw zdecydowaną granicę między pracą a domem. To pozwoli uniknąć przeciążenia i nabrać dystansu do pracy. W pracy z kolei ucz się czegoś nowego. W ten sposób unikniesz zabijającej Cię rutyny. Pozbądź się też przekonania, że tylko Ty potrafisz wszystko najlepiej zrobić i korzystaj z pomocy innych. Podejmuj się wykonania tylko tych zadań, które są zgodne z Twoją wiedzą, umiejętności i są… możliwe do wykonania.

UNIKAJ STRESU
Naucz się mówić „nie”, jeżeli inni oczekują od Ciebie zbyt dużego wysiłku. Pamiętaj także, że najskuteczniejszym działaniem profilaktycznym jest unikanie nadmiernego stresu i frustracji.

KTO JEST NARAŻONY?
Na wypalenie najbardziej narażone są osoby na kierowniczych stanowiskach albo wykonujące zawody związane z intensywnymi kontaktami z ludźmi. Z kolei wśród nich bardziej podatni są perfekcjoniści, a także osoby, które mają tendencję do przejmowania odpowiedzialności za innych oraz niepotrafiący powiedzieć „nie”. To im przede wszystkim towarzyszy stały stres.