W 1919 r. zakład przy ulicy Słodowej kupił Bank Związku Kółek Zarobkowych. Powołano nową firmę browarniczą o nazwie "Browar Krotoszyński Towarzystwo Akcyjne". Do 1920 roku firma funkcjonowała pod nazwą Krotoszyński Browar Parowy Heppner i Katzenellbogen. W 1919 zakład wykupił Bank Związku Kółek Zarobkowych i oddał na własność utworzonej w tym celu polskiej spółce akcyjnej Browar Krotoszyński Towarzystwo Akcyjne. W okresie międzywojennym browar produkował 40 tys. hektolitrów piwa rocznie. Piwo z krotoszyńskiego browaru otrzymało złoty medal na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu w 1929 r. Jako spółka akcyjna zakład działał do końca II wojny światowej.

Po II wojnie światowej zakład upaństwowiono. Czas powojenny to okres upaństwowienia browaru, który stał się częścią Ostrowskich Zakładów Piwowarskich. Do lat 90. browar wchodził w skład Wielkopolskich Zakładów Browarniczych. Po ich przejęciu w 1995 r. przez Jana Kulczyka zakład w Krotoszynie sprzedano, ale z czasem wygaszono w nim produkcję.

W 1995 r. browar przekształcono w spółkę z o.o. ze stuprocentowym udziałem Lecha Browarów Wielkopolskich. W połowie 1997 sprzedano firmę spółce Porion z Warszawy.

Powiodły się plany rozwojowe nowego właściciela. Rozwój produkcji, wyeksportowanie ciemnego Koźlaka do Stanów Zjednoczonych, planowany zakup własnej linii do puszkowania. Przez pewien czas w Krotoszynie produkowano też eksportowe chińskie piwo na bazie ryżu i słodu Golden Dragon.

W grudniu 2000 znów sprzedano firmę. To był początek bolesnego końca. Spółka Porion miała na tej transakcji zarobić krocie, nabywca jednak nie zapłacił, a akt notarialny był już podpisany.

Przez rok nie było wiadomo, co robić. W roku 2001 zarząd spółki złożył do sądu wniosek o upadłość. Wszystko było na tyle zabezpieczone, że gdyby znalazł się odpowiedni nabywca, produkcję można by uruchomić. W roku 2004 browar został sprzedany, ale jako obiekt, który miał być przebudowany na galerię handlową. Te plany jednak nie zostały zrealizowane. Dziś stoi jedynie budynek od ul. Słodowej. Resztę rozebrano. Teren leży odłogiem i czeka na lepsze czasy.

Dziś ponad stuletnie budynki przy ulicy Słodowej czekają na zagospodarowanie.