Warto korzystać ze słońca. To dzięki temu nasz organizm może syntetyzować tak nam potrzebną witaminę D3. Jednak trzeba to robić z umiarem, unikać opalania, gdy słońce operuje najsilniej, chronić skórę kremami z filtrami (nie wystarczy posmarować się nimi raz dziennie!), osłaniać głowę, nosić okulary przeciwsłoneczne i pić dużo wody. To ważne, by popijać ją często, po kilku łyków. Zwłaszcza jeśli urlop spędzamy w jednym z krajów południowych.

CHROŃ SIĘ PRZED PRZEGRZANIEM
Łatwo może dojść do przegrzania organizmu, gdy na dworze panuje wysoka temperatura, nie ma wiaterku, a wilgotność jest wysoka. Objawem przegrzania jest osłabienie, a także nudności, spowolnione tętno i wilgotna skóra. W takiej sytuacji trzeba jak najszybciej położyć się na zaciemnionym i przewiewnym miejscu i pic dużo wody – najlepiej mineralnej, a nie stołowej, i z dodatkiem szczypty soli.

Jeśli pojawia się zaczerwienienie, odczuwamy ból stanie się sucha, odczuwamy ból głowy i mamy szybkie tętno, że się okazać, że doszło już do udaru słonecznego. W tej sytuacji trzeba szybko wezwać lekarza.

UNIKAJ POPARZEŃ SKÓRY
Konsekwencją niefrasobliwego opalania mogą być oparzenia. Nie warto do nich dopuszczać, bo sprzyjają rozwojowi czerniaka. Najczęstsze są oparzenia I stopnia – skóra jest wówczas zaczerwieniona, gorąca w dotyku i często opuchnięta, piecze, a nawet boli, czasem pojawiają się na niej pęcherzyki. W takiej sytuacji trzeba przede wszystkim schłodzić ciało, najlepiej wziąć długo prysznic. Zaczynamy od polewania ciała letnią wodą, temperaturą stopniowo obniżamy do chłodnej. Woda jednak nie może być za zimna! Zimna woda lub okłady z lodu są bardzo złym pomysłem, bo pod wpływem zimna niezwykle wrażliwy naskórek ulega zniszczeniu.

Potem bardzo delikatnie osuszamy ciało i smarujemy preparatem łagodzącym podrażnienia, np. z pantenolem lub allantoiną. Przez kilka dni musimy unikać słońca.

Pamiętajmy, by oparzonej skóry nie smarować tłustymi kremami. Tego typu preparaty dodatkowo podrażniają skórę i zwiększają ból.