Print this page
  • Krotoszyn

Sto lat państwowej administracji leśnej w Wielkopolsce

Sto lat państwowej administracji leśnej w Wielkopolsce
Sto lat państwowej administracji leśnej w Wielkopolsce © archiwum

Leśnicy wielkopolscy obchodzili niedawno wspaniały jubileusz. 31 stycznia 1920 r. minister Władysław Seyda podpisał rozporządzenie, w którym powołał do życia Dyrekcję Lasów Państwowych w Poznaniu.

Masz zdjęia lub film do tego artykułu?   Wyślij je do nas!

Typography
  • Small
Udostępnij to

Jubileusz stulecia istnienia Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu rozpoczęto mszą – którą odprawił abp. Stanisław Gądecki – wspólnie z bp. Edwardem Janiakiem i Tadeuszem Lityńskim w bazylice archikatedralnej w Poznaniu. Podczas gali w auli UAM – przemiał dyrektor Tomasz Markiewicz, na którego ręce złożono podziękowania od prezydenta Andrzeja Dudy oraz premiera Mateusza Morawieckiego. Dokonano również wręczenie odznaczeń i medali zasłużonym leśnikom. Wyjątkowa uroczystość zakończono koncertem Orkiestry Kameralnej Polskiego Radia Amadeus pod batutą Agnieszki Duczmal.

TROCHĘ HISTORII
W Wielkopolsce zręby polskiej administracji leśnej zaczęły tworzyć się w grudniu 1918 r., kiedy to Sejm Dzielnicowy powołał najwyższe władze dla ziem byłego zaboru pruskiego, tzw. Naczelną Radę Ludową. Dzięki działalności Komisariatu (organ wykonawczy NRL), sprawne przejęcie władzy w byłej Prowincji Poznańskiej, umożliwiło powołanie z początkiem sierpnia 1919 r. odrębnego organu – Ministerstwa byłej Dzielnicy Pruskiej. Ministerstwo to było organem naczelnym polskiej administracji na terenie dotychczasowego zaboru pruskiego w okresie przejściowym, tj. do czasu włączenia tych ziem do państwa polskiego 28.04.1922 r. Minister Władysław Seyda – składając podpis 31 stycznia 1920 r., pod rozporządzeniem o organizacji zarządu lasów państwowych w byłej dzielnicy pruskiej, zapoczątkował funkcjonowanie państwowej jednostki organizacyjnej nazwanej Dyrekcją Lasów Państwowych w Poznaniu.

POKOLENIA LEŚNIKÓW
Sto lat to kilka pokoleń leśników, które troszczyły się o lasy wielkopolskie. Warto wspomnieć tutaj o kilku leśnikach, którzy zarządzali dawnej krotoszyńskimi lasami. Sergiusz Kunica to przedwojenny nadleśniczy Nadleśnictwa Jasnepole i twórca „Tablic do obliczania miąższości drewna w stanie okrągłym” wydanym w 1939 r. Edmund Krótki – wieloletni nadleśniczy lasów majątku księcia Olgierda Czarnoryskiego w kluczach Baszków, Sielec i Granowo w okresie międzywojennym oraz nadleśniczy Nadleśnictwa Baszków w latach 1945 – 1969. Wiktor Mrugasiewicz był nadleśniczym Nadleśnictwa Jasnepole w latach 1934 – 1939 i po wojnie do kwietnia 1953 r., a Mieczysław Nowak ps. „Ciemny” nadleśniczym Nadleśnictwa Gliśnica w latach 1945 – 1950.

KSZTAŁCENIE
W okresie międzywojennym było niewiele szkół kształcących leśników, a już zupełnie adeptów sztuki leśnej dla lasów prywatnych. Lukę tę miała wypełnić półtoraroczna szkoła dla leśników powołana 4 maja 1938 r. w Krotoszynie. Zajęcia odbywały się w gmachu byłego seminarium nauczycielskiego w Krotoszynie. Do prowadzenia zajęć praktycznych udostępniono 500 ha lasu miejskiego. Wśród wykładowców znaleźli się Kazimierz Wojczyński (wybitny pedagog, leśnik i organizator szkoły w Margolinie) oraz Antoni Szułczyński – jednocześnie pierwszy kierownik Publicznej Szkoły Leśnej w Krotoszynie.

Publikacja:
Sebastian Kalak
Podoba Ci się?
Rate this item
(0 głosów)