Pracownik pracuje w systemie podstawowym czasu pracy, od poniedziałku do piątku w godzinach od 8:00 do 16:00, jednomiesięcznym okresie rozliczeniowym. Sobota jest dniem wolnym z tytułu przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy. Pracownik wykonywał pracę w marcu 2017 roku w niżej podany sposób.

Z powyższego harmonogramu wynika, że pracownik miał w marcu do przepracowania 184 godziny (wymiar czasu pracy na marzec 2017 r.). Tymczasem, sumując godziny przepracowane przez pracownika, okazuje się, iż przepracował on w sumie 226 godzin. Kilkakrotnie zadziało się bowiem, że pracownik przychodził do pracy w dni wolne (sobota), za które nie udzielono innego dnia wolnego oraz pracował powyżej 8 godzin na dobę w poszczególnych dniach.

PAMIĘTAJ!
Wymiar czasu pracy pracownika w okresie rozliczeniowym, ustalony zgodnie z art. 129 par. 1 Kodeksu pracy ulega w tym okresie obniżeniu o liczbę godzin usprawiedliwionej nieobecności w pracy, przypadających do przepracowania w czasie tej nieobecności, zgodnie z przyjętym rozkładem czasu pracy.

Skoro wymiar czasu pracy do przepracowania w marcu wynosił 184 godzin, to należy go pomniejszyć o 8 godzin z tytułu urlopu wypoczynkowego, czyli pracownik miał przepracować 176 godzin. Zatem do sumy godzin faktycznie przepracowanych należy odjąć wymiar czasu pracy przypadający do przepracowania, a następnie odjąć nadgodziny z tytułu przekroczenia normy dobowej; otrzymany wynik wskazuje na przekroczenie normy średniotygodniowej czasu pracy:
Obliczenia są następujące:
226 h – 176 h – 20 h = 30 h

UWAGA!
Pracownik, który wykonywał pracę w dniu wolnym od pracy wynikającym z rozkładem czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, (w tym przykładzie sobota) przysługuje w zamian inny dzień wolny od pracy udzielony do końca okresu rozliczeniowego, w terminie z nim uzgodnionym (art. 1513 k.p.);
- tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym (art. 131 par. 1 k.p.).

Agnieszka MAMOT
Młodszy inspektor pracy