Długofalowe badanie epidemiologiczne potwierdzają występowanie tzw. „krytycznych okresów” w trakcie których żywienie odgrywa znaczącą rolę. David Barker – brytyjski lekarz, epidemiolog – jako pierwszy opisał zjawisko programowania, metabolizmu płodu, analizując związek między niską masą urodzeniową a występowaniem chorób sercowo – naczyniowych, insulinooporności , otyłości i cukrzycy typu 2 w wieku dorosłym. Niedożywianie w okresie płodowym (zbyt mała podaż kalorii, białka, składników odżywczych) może skutkować zwiększeniem ryzyka wystąpienia chorób zespołu metabolicznego u dziecka w przyszłości.

Zespół metaboliczny to współwystępowanie czynników ryzyka rozwoju chorób sercowo – naczyniowego i cukrzycy, takich jak otyłość centralna (brzuszna), podwyższone ciśnienie tętnicze oraz zaburzenia przemiany cukrów i tłuszczów w organizmie.

Dieta ciężarnej z nadmiarem tłuszczów wiąże się z wyższym ryzykiem chorób dieto zależnych u dziecka w przyszłości. Niedobory jakościowe (szczególnie: DHA, jodu, kwasu foliowego, witaminy D) wpływają negatywnie na rozwój narządów płodu, ryzyko poronienia, przedwczesnego porodu, niedorozwoju płodu. Niewłaściwa dieta w czasie ciąży może wpływać na wzrost ryzyka atopii, astmy, otyłości, nadciśnienia, cukrzycy typu 2 u dziecka w przyszłości.

Nieprawidłowe odżywianie wpływa na występowanie komplikacji w ciąży, nadciśnienie indukowanego ciąża, przedwczesnego porodu, cukrzycy ciążowej, stanu przedrzucawkowego. Prawidłowo zbilansowana dieta pozwala zmniejszyć ryzyko rozwoju chorób oraz poprawić jakość życia dziecka w przyszłości. Jest elementem stylu życia matki, a w konsekwencji też dziecka.